Interview met Marloes Schaap, ambassadeur van de multisportdag Ede

“Als je binnen je veilige comfortzone blijft, groei je sowieso niet.”

Marloes is geboren met het Ushersyndroom type 3. Dit betekent dat zij slechthorend en goedziend op de wereld kwam. Op haar derde kreeg zij haar eerste hoortoestellen en rond haar elfde begon ze ook slechter te zien. Ze werd nachtblind en liep steeds vaker tegen lage dingen aan, zoals prullenbakken of paaltjes. Op haar zestiende kreeg zij de diagnose. “Ik kreeg toen de boodschap mee dat ik doof en blind zou worden.”, vertelt Marloes. Haar gezichtsveld werd steeds kleiner, maar behield lange tijd scherp en gedetailleerd zicht.

Inmiddels is Marloes helemaal doof en draagt zij twee Cochleaire Implantaten (CI’s). Haar zicht is sterk verminderd: naar 5% op rechts en 1% op links. Licht en donker kan zij nog waarnemen en het lukt haar nog onderscheid te maken tussen objecten met een hoog contrast. Als gevolg het Ushersyndroom is haar rechterevenwichtsorgaan volledig uitgevallen, het linker gedeeltelijk.

Op welke sportprestatie ben jij het meest trots?
“Op mijn vijftiende ben ik eens in een lagere klasse dressuur op de lieve, oude manegepony Soran, eerste geworden bij een grote, regionale dressuurwedstrijd. Ik werd gedreven door liefde. Liefde voor mijn stramme lievelingspony. Terwijl verschillende rijke, niet-gehandicapte kinderen om me heen een eigen pony hadden en een beetje bozig met hun dure volbloeds omgingen. Daar begreep ik niets van. Ik ben trots op de wetenschap dat je met liefde, wederzijds vertrouwen en verbinding kunt winnen. We geloofden in elkaar en dat leverde ons de beker op. Die bijna spirituele ervaring zit in mijn hart gebrand. Vertrouw en geloof onvoorwaardelijk. Ik ben Soran er nog steeds dankbaar voor.”

Welke rol speelt sport in jouw leven?
“Een grote rol! Het houdt me niet alleen fysiek, maar ook mentaal fit. Maar wat vooral ook erg belangrijk is; het houdt mij uit het isolement. Als doofblind persoon ligt zo’n isolement altijd op de loer en ook ik ken de smaak van eenzaamheid maar al te goed. Een teamsport is dan heerlijk, de mensen om me heen geven me veel levensvreugde.”

“Geen betutteling, maar wel respect voor wie ik ben als mens.”

Hoe ben jij bij je sport terechtgekomen?
“Via verschillende nieuwsbrieven vernam ik dat honkbalvereniging Moorfielders in Ede in mei 2023 een clinic zou geven in Baseball for the Blind (B4B). Ik durfde toen echter nog niet te gaan, de drempel voelde te hoog. Ik ben doof, dat zou toch nooit lukken. Maar later had ik spijt dat ik het niet had geprobeerd. Want wat heb ik nou eigenlijk écht te verliezen? En het kwam zo heerlijk dynamisch op me over. Niet als het zoveelste saaie ding. Dus stuurde ik toch een mail en deed ik op 6 juli 2023 mee aan de allereerste training. Ik vond het fantastisch.”

Welke uitdagingen ben je tegengekomen tijdens het vinden van een sport?
“Ik vond het niet makkelijk om een sport, maar vooral ook de juiste mensen, te vinden. Vaak hebben mensen de mond vol van woorden als “inclusie”, maar begrijpen ze niet goed wat het daadwerkelijk inhoudt. Het betekent dat je als mens volledig gelijkwaardig aan de ander bent, gehandicapt of niet. Ik ben het echter regelmatig tegengekomen dat ik in een setting terechtkwam waarin ik als een soort zielige gehandicapte werd “geholpen” door een niet-gehandicapt persoon. En dat ik daar vervolgens dankbaar voor moest zijn. Dat wordt dan inclusie genoemd, maar dat is het niet. Dat zijn natuurlijk onbewuste processen, mensen hebben het vaak niet goed door. Maar in een dergelijke ongelijkwaardige omgeving gedij ik absoluut niet.

Ik heb daarom ook bewust gekozen voor een sport die bedoeld is voor mensen met een beperking. En bij de Moorfielders kwam ik ook nog eens terecht in een warm bad vol leuke coaches. Geen betutteling, maar wel respect voor wie ik ben als mens. En dat respect is wederzijds. We hebben ontzettend veel plezier met elkaar en dat staat wat mij betreft voorop.

Naar de honken rennen als je doof bent en 2 CI’s draagt valt niet mee. Ook al maken de honken geluid. Maar ik blijf het doen. Als je binnen je veilige comfortzone blijft, groei je sowieso niet.”

Waarom zou je mensen aanraden om naar de multisportdag te komen?
“Ik weet dat het best een hoge drempel kan zijn om naar een sportvereniging te gaan en te zeggen: “Hier ben ik.” Daarom is zo’n multisportdag ideaal. Je leert verschillende sporten, maar ook mensen kennen. Je proeft vrijblijvend de sfeer van hoe de mensen onderling met elkaar omgaan, hoe ze met jou omgaan. Dan kun je voor jezelf bepalen of dat fijn voelt of niet. “|

Aanmelden voor de multisportdag in Ede? Klik dan hier.

Op de website van Zichtbaar Sportief vind je meer informatie over de multisportdag:
https://zichtbaarsportief.nl/multisportdag-ede/