Blog: Handboogvereniging Nimrod richt zijn pijlen op visueel beperkten
Handboog Vereniging Nimrod ontwikkelde zelf een statief voor een van haar leden. Nu kan zij als visueel beperkte gewoon meesporten met zienden en niet-zienden.
Handboogschieten is geen voor de hand liggende sport voor mensen met een visuele beperking. En toch is het mogelijk. Bij Handboog Vereniging Nimrod in Etten-Leur kan iedereen terecht. Of je nu ziet of niet. De vereniging ontwikkelde zelf een hulpmiddel om visueel beperkte leden deze mooie sport te kunnen leren. Secretaris Jan Beemer vertelt hoe zijn club op de plotselinge vraag inspeelde.
Lekker ontspannen
Secretaris Jan Beemer zit sinds acht jaar bij de club. “Op vakantie kwam ik op de camping in aanraking met het handboogschieten. Dat vond ik wel wat. Ik vond er mijn ontspanning in. Niet alleen fysiek, maar ik werd er in mijn hoofd lekker ontspannen van. Thuis ben ik op zoek gegaan naar een vereniging en uiteindelijk kwam ik bij HBV Nimrod terecht.” Jan werd meteen actief bij de vereniging, die op vrijwilligers draait. Hij maakte er de website. En later stapte hij in het bestuur in de rol van secretaris. En hij werd trainer.
Toen Jan bij de vereniging kwam, was er nog geen voorziening voor visueel gehandicapten. “Op een gegeven moment kwamen er twee mensen binnenlopen, waarvan de een slechtziend was. Dat hadden we eigenlijk niet meteen door. Ze hadden allebei interesse in de sport. En dan ga je denken hoe je dat kan realiseren. Houding is het belangrijkste bij het handboogschieten. Dus ik dacht: de juiste houding aannemen, moet je ook kunnen leren als je slecht ziet. In het begin maakte we gebruik van een dikker vizierbolletje waar Ariëtta zich op kon richten. Dat lukte. Maar helaas ging haar zicht achteruit en was dit op den duur geen oplossing meer.” Jan keek rond bij andere verenigingen. Zo zag hij dat een andere club een fotostatief gebruikt. “Dat werkte niet. Het is niet stabiel en de poten zitten in de weg. We besloten toen om zelf iets te ontwikkelen.”
Jan zocht ondersteuning bij de gemeente voor het ontwikkelen van een voorziening. Een sportcoach wees hem op de mogelijkheid van een subsidie van het NOC*NSF. Met dit stimuleringsbudget ontwikkelde hij een statief waarmee visueel beperkte sporters de juiste houding kunnen aannemen om te schieten. “We hebben het statief laten maken bij een fabriek dat aluminium profielen maakt voor industrieel gebruik. Ariëtta is (nog) niet volledig blind, maar kan dankzij dit statief blijven schieten. Door haar voeten tegen de balken op de grond te plaatsen en haar booghand tegen een pin op de staander te leggen, staat ze precies goed.”
Positie zoeken
De vereniging heeft inmiddels drie statieven. “We gebruiken ze ook voor mensen zonder visuele beperking”, vertelt Jan. “Je kunt er namelijk heel goed de juiste houding mee aanleren.” Het enige verschil met mensen die wel kunnen zien, is dat een ander de pijlen voor Ariëtta ophaalt. “Het positie zoeken kost veel tijd, dus is het beter wanneer iemand anders heen en weer loopt, zodat zij in het statief kan blijven staan”, legt Jan uit. “Maar bij wedstrijden moet Ariëtta alsnog een blinddoek om als ze met statief wil schieten, vanwege haar zeer beperkte rest-zicht.”
Reclame
Ariëtta is vooralsnog het enige visueel beperkte lid bij HBV Nimrod. Maar de deur staat wagenwijd open voor nieuwe leden met slecht of geen zicht. “We hebben nog geen reclame gemaakt, maar willen nu ruchtbaarheid geven aan het feit dat visueel beperkten bij ons kunnen komen schieten. We hebben geen limiet, zolang er maar niet ineens tien nieuwe leden met een visuele handicap binnenkomen. Dat heeft niet met hun beperking te maken, maar met onze trainingscapaciteit. Zolang iemand nog niet zelfstandig kan schieten, worden ze intensief begeleid.”